Pierwsze wzmianki o Izbicy pochodzą z 1419 roku, kiedy to mówiono o niej jako o wsi wchodzącej w skład parafii Krasnystaw. Mimo założenia w 1544 roku parafii w Tarnogórze i nadania jej plebanowi 1/4 łana pola w Izbicy, nadal pozostaje ona w parafii krasnostawskiej, co zmienia dopiero wizyta biskupa w 1792 roku. Biskup notuje wieś Izbica w parafii tarnogórskiej.

W roku 1750 ówczesny starosta Tarnogóry Antoni Granowski uzyskał od Augusta III Sasa zgodę na założenie miasta i sprowadzenie do niego Żydów. Najstarszy plan miasta pochodzi z 1839 roku. W 1754 roku król wydał też zgodę na odbywanie się w Izbicy jarmarków. Od początku Izbica była miastem wyłącznie żydowskim (z początku najmniejszym na terenie Polski), co było czymś niespotykanym w ówczesnej Rzeczypospolitej. Energiczna i szybka działalność handlowa i rzemieślnicza ludności żydowskiej spowodowała szybki rozwój miasteczka, zwłaszcza po zbudowaniu w 1835 r. szosy z Lublina do Zamościa. W 1869 roku Izbica utraciła prawa miejskie, a od roku 1870 jest siedzibą Urzędu Gminy. Dzieli funkcje administracyjne z położoną za rzeką Tarnogórą.

Na początku II wojny światowej Izbicę początkowo zajęły wojska niemieckie, następnie, pod koniec września 1939, Armia Czerwona, która po kilku dniach wycofała się i odstąpiła Izbicę Niemcom. W 1941 roku w miejscowości utworzona została zamiejscowa placówka niemieckiej policji bezpieczeństwa na powiat krasnostawski, którą kierował Kurt Engels razem ze swoim zastępcą – Ludwigiem Klemmem. To oni zorganizowali aresztowania przedstawicieli polskiej i żydowskiej inteligencji z Izbicy i Tarnogóry, a następnie rozpoczęli prześladowania Żydów na skalę masową. Na rozkaz Engelsa rozebrano żydowski cmentarz, a z macew zbudowano areszt, tworzono podmurówki pod domami i brukowano drogi. W czasie II wojny światowej Niemcy utworzyli w Izbicy przejściowy obóz koncentracyjny dla ludności żydowskiej. Przez cały okres okupacji utrzymywane zostawało także getto.

Obecnie Izbica jest spokojną osadą. Na jej terenie mieści się Urząd Gminy, poczta, bank, apteka, lecznica weterynaryjna, a także liczne prywatne sklepy i punkty usługowe. Ponadto w centralnym punkcie miejscowości – na rynku – znajduje się pomnik Jana Karskiego, legendarnego kuriera i emisariusza politycznego, który w czasie wojny przekazywał Amerykanom i Brytyjczykom informacje o tym, co dzieje się w okupowanej Polsce. Od 2008 roku niemiecka gmina Winterlingen jest gminą partnerską Izbicy.